100%

Róże historyczne

Zwracając się ku nowym odmianom róż o cudownych kwiatach, oszałamiającej woni czy interesującej, nowatorskiej barwie, często zapominamy o najstarszych krzewach, pochodzących z rożnych epok często o wspaniałej historii. Wiele z tych odmian było świadkami zwycięstw i upadków największych dworów i rodzin królewskich. Chociażby z tego względu warto mieć u siebie w ogrodzie krzew, którym zachwycała się pewna dama w XVII wieku... Wśród róż historycznych wyróżnia się: Róże na ogół nie powtarzające kwitnienia: Róże francuskie - pochodzące od Rosa gallica o kwiatach w odcieniach od różu do karminu. Kwiaty mogą być zarówno pojedyncze jak i bardzo pełne. Krzewy są zwarte, wzniesione, gęsto ulistnione, na ogół nie przekraczają 1,2 m wysokości. Bardzo odporne na choroby i warunki atmosferyczne. Lubią miejsca słoneczne. Róże damasceńskie - kwiaty półpełne lub pełne, białe lub o różnych odcieniach różu. Krzewy luźne, do 2 m wysokości. Tolerują słabe gleby i okresowe susze. Niektóre odmiany powtarzają kwitnienie. Róże białe - znane od czasów starożytnych, o pełnych, białych kwiatach lub w odcieniu różu. Duże, szerokie krzewy, do 3 m wysokości. Wybitnie odporne na mróz i choroby, tolerują również lekkie zacienienie. Róże stulistne - Największą popularność osiągnęły w XVI w. Bardzo pełne kwiaty w kolorach od bieli do purpury. Krzewy są szerokie, do 3 wysokości, bardzo odporne. Róże mchowe - sporty róż stulistnych, kielichy i szypułki mają charakterystyczne omszenie. Odporne na choroby, i mróz, mało wymagające. Róże powtarzające kwitnienie - Hybrid perpetual Róże portlandzkie - powstały w XVIII w. Kwiaty są duże, bardzo pełne w odcieniach różu i karminu. Zwarte, gęste, wyniosłe krzewy do 1,5 m wysokości. Róże burbońskie - pełne kwiaty w odcieniach różu, białe, pstre. Dobrze powtarzają kwitnienie. Róże piżmowe - nieduże kwiaty o zdecydowanej barwie - białe, różowe, karminowe, skupione są w wiechowatych kwiatostanach na końcach pędów. Kwitną od końca czerwca do późnej jesieni.